با استفاده از این مطالعات که در سطح زمین انجام می گیرد با هزینه ای نسبتا کم و سریع، می توان به طور کلی اطلاعات مفیدی در مورد منابع آب زیرزمینی به دست آورد. در بررسی های ژئوفیزیک مستقیما نوع سنگ ها، تخلخل، نفوذپذیری و مشخصاتی از این قبیل به دست نمی آید. بلکه با اندازه گیری برخی از خواص فیزیکی سنگ ها می توان محل هایی را که احتمال وجود آبخوان های مطلوب بیشتر است، مشخص کرد . برای اطلاعات دقیق تر باید نتایج بررسی های ژئوفیزیک با نتایج حاصل از چاه های اکتشافی تلفیق شوند. با بررسی های ژئوفیزیک می توان محل های مناسب تر برای حفر چاه را مشخص کرد. روش های ژئوفیزیک متنوعی برای این عمل صورت می گیرد ولی معمولی ترین روش مورد استفاده در مطالعه آب های زیرزمینی روش مقاومت ویژه است. این روش یکی از مهمترین روش ها می باشد که قادر به تعیین اطلاعات مهممی در رابطه با ساختارهای زمین شناسی و منابع آب های زیرزمینی، با هزینه ای بسیار کمتری در مقایسه با برنامه های حفاری می باشد. در بسیاری از مواقع لایه هایی از رس بر روی یک سفره آب مدفون (شن و ماسه) قرار دارد که مانع از نفوذ محلول ها از بالا به درون سفره می شود. بنابراین، اطلاع از گسترش جانبی همبری رس _ شن، عمق آن، و ضخامت لایه رسی، ضروری به نظر می رسد. روش مقاومت ویژه به طور موفقیت آمیزی قادر به برداشت عمق سنگ بستر می باشد.