ناپایداری سدهای بزرگ و گسیختگی آن ها عاملی تهدید کننده برای جان و مال انسان ها به حساب می آید و اثرات زیست محیطی قابل ملاحظه ای به دنبال دارد. در سال های اخیر، موارد متعددی از گسیختگی سدهای باطله در معادن مختلف گزارش شده است. از پیامدهای این گسیختگی ها می توان به خسارت اقتصادی وارد شده به صنعت معدن کاری نام برد. مطالعات نشان می دهد که اکثر این گسیختگی ها در اثر نشت و فرسایش داخلی رخ می دهند. روش متداول برای بررسی و شناسایی فرسایش داخلی، بازرسی های دوره ای، اندازه گیری فشار حفره ای، و اندازه گیری حجم آب های نشتی در کانال های زیر سد می باشد. استفاده از روش های غیر تهاجمی برای آشکارسازی فرسایش داخلی سد در مراحل اولیه پیشرفت آن، ضروری است. با توجه به اینکه خواص فیزیکی مواد سد در اثر فرسایش داخلی و نشت آب تغییر می کند، روش های ژئوفیزیکی قادر به آشکارسازی فرسایش داخلی و نشت های بی هنجار در مراحل اولیه شکل گیری آن می باشند. روش های ژئوفیزیکی در پروژه های مختلف بررسی و پایش سدهای خاکی مورد استفاده قرار گرفته اند اما هنوز کاربرد گسترده ای در مطالعه سدهای باطله معادن نداشته اند. مطالعات صورت گرفته نشان می دهد با انجام اندازه گیری های مقاومت ویژه و پتانسیل خودزا قادر به پایش شرایط فیزیکی و بررسی تغییرات زمانی وضعیت سدهای باطله می باشند.