یکی از مهمترین کاربردهای ژئوفیزیک در مطالعات مهندسی آشکارسازی زمین شناسی زیر سطحی است. تعریف سنگ بستر به نوع مسئله بستگی دارد. از دیدگاه یک زمین شناس سنگ بستر عبارت است از سنگ های تحکیم یافته قدیمی تر که زیر لایه های تحکیم نیافته قرار دارند، اما یک مهندس سنگ بستر را به عنوان سطحی که سنگ تحمل کافی برای احداث سازه های بزرگ داشته باشد، تعریف می کند. با انتخاب روش ژئوفیزیکی مناسب می توان عمق سنگ بستر را با دقت قابل قبولی به دست آورد. در مواردی که تخمین عمق در یک منطقه مد نظر باشد، سونداژزنی مقاومت ویژه بهترین، ساده ترین و سریع ترین روش ژئوفیزیکی مورد استفاده است. در شرایطی که هدف تخمین عمق در نقاط مختلف در طول یک خط باشد، ترکیب برداشت لرزه نگاری انکساری یا یک سری برداشت های سونداژزنی مقاومت ویژه را می توان به کار گرفت. اگر چه تفسیر هر سونداژ با فرض زمین لایه ای انجام می شود، با تلفیق نتایج سونداژها می توان یک مقاومت ژئوالکتریک تهیه کرده و تغییرات سنگ بستر را در طول پروفیل برداشت را مشاهده کرد. سونداژزنی مقاومت ویژه به خصوص در مواقعی که اطلاعات مربوط به لایه های زیر سطحی و خصوصیات روباره مد نظر باشد، حائز اهمیت است.