یکی از کاربردهای جدید روش ژئوالکتریک، رفتارنگاری محلول های لیچینگ در سازه های فروشویی توده ای است. عملیات فروشویی توده ای شامل انباشته کردن سنگ های خرد شده در توده ای برافراشته روی یک آستر ناتراوا می باشد. محلول لیچینگ (معمولاً اسید سولفوریک رقیق برای لیچینگ مس و سسیانید سدیم برای طلا) در بالای توده و به طور یکنواخت منتشر می شود و ضمن نفوذ از میان سنگ ها، کانی مورد نظر را در خود حل می کند. محلول باردار لیچینگ، در پائین هپ جمع آوری می شود. حرکت محلول لیچینگ توسط نفوذ پذیری مواد انباشته شده (که خود به عملیات اجرایی، زمین شناسی، و چگونگی آماده سازی ماده معدنی بستگی دارد) کنترل می شود. به عنوان مثال، وجود مناطق با نفوذپذیری کم باعث می شود که محلول از بخش قابل توجهی از ماده معدنی عبور نکرده و مسیرهای با نفوذپذیری زیاد را ترجیج می دهد. در حقیقت محلول لیچینگ از زون های با حداکثر نفوذپذیری عبور کرده و پس از زمان کوتاهی، این مناطق کاملا تحت لیچینگ قرار می گیرند، اما مقادیر قابل توجهی فلز در مناطقی که محلول عبور نکرده باقی می ماند. این پدیده که جریان ترجیحی نام دارد، باعث کاهش بازدهی عملیات فروشویی توده ای می شود. بنابراین یکی از مسائل مهمی که در رابطه با عملیات فروشویی توده ای وجود دارد، نیاز شدید به آگاهی از سطح محلول باردار لیچینگ در قسمت های مختلف سازه، تعیین محل های نشت محلول، و بررسی کیفیت و غلظت محلول در قسمت های مختلف می باشد. روش ژئوالکتریک روشی مناسب، سریع و کم هزینه برای انجام چنین بررسی هایی است.